Waarom schrijf je een boek?
In een jaar kan veel gebeuren. Zo veel, dat je het vergeet. En wat als dat jaar het belangrijkste jaar in je leven is? Het jaar waarin je hoort dat je niet zwanger kan worden, maar vervolgens toch zwanger bent. Het jaar waarin je hoort dat je moeder ziek is, maar zal genezen, maar uiteindelijk toch komt te overlijden. Ik begon te vergeten wat er allemaal was gebeurd.
Ik vergat hoe de schopjes in mijn buik voelden, hoe lastig ik de eerste weken als moeder vond, maar ook hoe de laatste weken van en met mijn moeder waren. Ik vergat zoveel mooie (en moeilijke) momenten, dat ik het begon op te schrijven. En dat besloot ik te delen. Omdat het lastig is, maar ook zo onwijs mooi. Omdat ik er veel van heb geleerd. En ook zodat Noortje later, als ze groter is, op een mooie manier haar oma Toos kan leren kennen.
Over mij
Mijn hele leven heb ik al geschreven. Met een potlood, of juist honderd verschillende kleuren glitterpennen. Ergens in het huis van mijn ouders moet nog een geel blaadje liggen met een glitterend verhaaltje over een dodo. Eromheen plakte ik heel veel dodo stickers. Inmiddels werk ik niet meer met dodo stickers (en heel soms nog maar met glitterpennen), maar met mijn toetsenbord. En daar blijf ik van genieten. Het is een uitlaatklep. In mijn woorden kan ik volledig eerlijk zijn. Schrijven helpt mij dingen te ontdekken die ik nooit voor mogelijk had gehouden.
